Mama

Het afscheid klopt haast 
breekbaar klein 
op de deur van ons verdriet
Het vraagt of wij er klaar voor zijn,
Ik fluister zacht:
Ik weet het niet

Je laatste uren naai ik naast je bed 

mijn lapjes aan elkaar.
Zet de herinneringen vast 

met de draad van jouw leven.

Ik strijk de rimpels van jouw
bestaan door mijn gemis.
en voel dat alles wat je ooit was
heel dicht bij me is.

En knoop dan voorzichtig
het einde van jouw draadje heel goed vast
om nooit te vergeten.....

Dag lieve mams, doe pa een kus....

21-6-2024