terwijl mijn jongste twee door de bossen van Ommen renden,
gewapend met zwaarden en in kostuum,( klik voor meer info over dit evenement)
trokken mijn man en ik onze wandelschoenen aan.
dat was de bedoeling!
de start in Marienberg,
langs vreselijk mooie plekjes, en rustig!
het weer was geweldig, echt genieten!
na 18,5 km voelde ik spieren waarvan ik niet eens wist dat ik ze had, lol
dus op naar de B&B
daar gaat een quiltershart toch sneller van kloppen, wat heerlijk!
we hebben heerlijk gegeten, goed geslapen. maar jongens wat
een spierpijn, de volgende morgen keek ik wat bedenkelijk naar mijn schoenen.
ga ik dit nog leuk vinden?
tuurlijk, na een uurtje wandelen ging het steeds beter met de spieren, dus liepen we fluitend de route uit.
om daarna nog even in ommen naar het tinmuseum te gaan (voor we de mannen weer ophaalde)
als afsluiting nog even een hapje eten tegenover station ommen. de bezoekers van het restaurant keken wel wat vreemd want sander zat nog onder de smink, lol!!!!
(met mijn spierpijn was het overigens wel wat minder hoor, ik heb nog twee dagen last gehad, kan ook niet anders als je niet zo vaak wandeld!)
3 opmerkingen:
Heerlijk toch die spieren weer eens voelen. Ik had na mijn dagje Parijs ook een paar dagen last van mijn kuiten......
Wat een geweldig leuk uitstapje! Heel dapper, gelukkig scheen de zon en was het droog. Die Sander! ja zo kijken de mensen wel twee keer naar je!
Mooi hè? En dan moet je bedenken dat ik daar ergens in die omgeving woon .....
Maar misschien zie je het nog wel beter als het niet elke dag naast je deur is. Fijne dag nog en groetjes, Thea R.
Een reactie posten